SIDNEY
Amsterdam, 3 januari 1998 * Utrecht, 8 juli 2011
Sidney heeft ruim 5,5 jaar gestreden tegen leukemie (ALL) en de gevolgen van een stamceltransplantatie. In december 2005 kregen we te horen dat ze leukemie had en ze hebben haar volgens het skion ALL protocol 10
2 jaar lang behandeld in het AMC. Na 2 jaar was ze klaar met deze behandeling, dit was in 2008. 8 maanden is ze schoon geweest en helaas in oktober 2008 kregen wij te horen dat Sidney een recidief had. Weer leukemie (ALL=acute lymfatische leukemie). Sidney werd weer behandeld in het amc en dit keer via het skion recidief ALL protocol. Ze behandelden haar met zware chemo en Sidney werd hier dit keer heel ziek en zwak van. Haar 1e 2 jaar behandeling waren minder zwaar voor haar lichaam, waarschijnlijk ook omdat ze dit keer natuurlijk nog niet zo goed hersteld was.
De zware chemo kuren waren niet voldoende om de leukemiecellen (blasten) te killen dus was er nog een optie om Sidney s leven te redden,een beenmerg-stamceltransplantatie. Wij waren geen geschiktte donor dus werd er gekozen voor een snelle donor ‘stamceldonor via navelstrengbloed’uit de werelddonorbank.
De stamceltransplantatie onderging Sidney op 24 maart 2009 in het Wkz te Utrecht , het herstel daarvan ging in de eerste instantie snel totdat het noodlot toesloeg. Ze kreeg allemaal nare soms ook onverklaarbare complicaties, Sidney woonde bijna in het WKZ en voelde zich nooit meer echt helemaal goed, haar weerstand werd zwaar onderdrukt door prednison tegen de chronische transplantatieziekte hierdoor kreeg ze veel infecties en werd ze vaak opgenomen om antibiotica te krijgen. In Juni 2011 heeft ze een nierbiopt ondergaan om te kijken waar haar zeer slechte nierfunctie vandaan kwam en er bleek ook een BK virus in haar nieren te zitten. Hiervoor kreeg ze dubbele dosering imuunglobulinen via een infuus maandelijks toegediend maar er kwam een longschimmel bij. Dit was te veel, de puzzel werd te ingewikkeld, Sidney was moe had pijn, ook geestelijk leed zij verschrikkelijk omdat ze niet gewoon kon zijn zoals alle andere /pubers van 13 jaar. De schimmel in haar longen was niet meer te bestrijden omdat de combinatie van medicijnen door haar nieren niet meer te verwerken waren. Ze werd warrig, kon in de laatste 2 weken niet meer praten, niet meer lopen…….. Haar lichaam was op,
Op 8 juli 2011 is zij overleden
Sidney is nu in het paradijs
*Heeft u nog leuke foto s van Sidney of/en leuke herrineringen van een (grappige/mooie gebeurtenis) Deze zijn heel waardevol voor ons, verstuur deze svp per post of per mail…of geef hem even af
*Wij vinden het leuk om een reactie te ontvangen, onder elk bericht kunt u uw reactie plaatsen door op de titel van het bericht te klikken
*wij stellen het zeer op prijs als u niet zomaar foto s en gedichten kopieert, en op het internet plaatst
prive e-mailadres
koophelen@hotmail.com
Film uitvaart
Kanjers van Giraf
www.kanjersvangiraf.nl/KanjersvanGiraf.aspx
Tino de Betue
deelnemers.alpe-dhuzes.nl/acties/tinobetue/tino-de-betue/blog.aspx
Gedicht heb ik (mama ) geschreven voor Sidney, en in de nacht van 5 juli 2011 voorgelezen aan haar, het moeilijkste moment in mijn leven
Als ik een vlinder was zou ik rondjes om jou heen fladderen, om een beetje schoonheid van je over te nemen
Als ik de zon was zou ik iedere dag voor jou schijnen
Als ik een regenboog was zou ik een boog om jou heen vormen
Als ik een kat was zou ik de jouwe willen zijn
Als ik een liedje was mocht jouw mooie stem mij zingen
Als ik een engel was zou ik jou voor altijd beschermen
Als ik pijn was bleef ik heel ver bij je vandaan
Als ik Italië was zou ik trots zijn dat jij naar Mij verlangde om mijn schepijs en mijn pasta
Als ik een ziekte was zou ik heel hard voor je wegrennen
Als ik een dokter was zou ik de jouwe willen zijn om zoveel van te leren en alles te doen om je beter te krijgen
Als ik een paard was paradeerde ik stad en land met je door
Als ik het strand was zou ik willen dat ik jouw blote voeten op mijn zand zou voelen
Als ik bami van de Chinees was en
een patatje van Richard mocht je voor altijd hapjes van me nemen
Als ik een cliniclown was zou ik je iedere dag wel aan het lachen willen maken want jouw mooie glimlach maakt mijn moederhart zo blij
Als ik een gezond lichaam was zocht ik net zo lang naar jouw prachtige ziel
Als ik Rowan was zou ik jou ook als grote zus willen hebben
Als ik kracht was zou jij mijn huis zijn
ALS ik liefde was zou Sidney mijn voornaam zijn
Als ik de hemel was met Nooit geen pijn meer en nooit geen lijden zou ik voor jou een ere plaatsje reserveren
ALS ik houden van was geweest zou ik nu proberen Niet zoveel van je te houden in de hoop dat ik je Niet zo vreselijk veel ga missen, Maar dat is onmogelijk mijn liefde voor jou is groter dan de afstand tussen hemel en aarde
Ik ben je mama en ik zou nooit meer anders willen, bedankt lieve schat dat ik je moeder mag zijn....
En als ik een vraag was weet jij het antwoord al
Ik ben blij dat jij mijn rupsje was, nu is het tijd mooi lief vlindertje van me, fladder maar naar het paradijs,
je bent vrij......
GEDICHT verteld tijdens de uitvaartplechtigheid
Voor Sidney van mama
Nooit meer zei het rupsje
Nooit geen pijn meer zei de mama
Maar hoe kom ik daar Dan vroeg het. Rupsje
Gewoon die mooie vlinder worden dat heb jij wel verdiend
Het rupsje twijfelde en vroeg kan ik dat Dan wel?
De mama zei
Jij hebt de grootste stormen overwonnen
Geen berg was jou te hoog
Lief mooi rupsje word nu Maar die vlinder en fladder naar de regenboog
Zo veel pijn
Nooit meer pijn.....
We hebben bergen. Verschoven en het onmogelijke gedaan
Jij hebt iedereen laten zien dat wonderen bestaan
Zo veel pijn.....
Nooit geen pijn meer
We missen je moppie
Tot straks
Ik lach
Maar mijn hart huilt
Ik Adem
Maar ik leef niet
Ik ga naar bed
Maar ik slaap niet
Ik ben niet gewond
Maar ik heb helse pijn
Ik ben wakker
Maar ik ben verdoofd
Ik zie jou
Maar ik hoor je niet
Ik voel jou
Maar ik zie je niet
Lieve Sidney
Het is te groot
Dit verdriet
Niet meer tastbaar
Zo ver weg..........
Love you, miss you
ontelbaar veel kusjes
Tot het paradijs en terug
Mama
 Wij missen Sidney iedere dag steeds meer
Dat gemis is zo groot , het doet gewoon zeer
De pijn zal niet minder worden , deze pijn laat ons huilen,
De mooie herrineringen willen we niet laten vervagen, en voor geen goud meer inruilen
Deze herrineringen verzachten de pijn
Dus het uitspreken van Sidney s naam, vinden wij alleen maar fijn
Wij vinden het niet erg als u dat ook doet, ondanks het gemis
Het ' niet ' meer praten over Sidney, dat doet ons denken dat zij al vergeten is
En mocht u echt niets weten te zeggen,
Soms is het genoeg om even een hand op onze schouder te leggen
Ga je niet voor (ons) verdriet verschuilen
Want ook wij vinden het niet erg als we samen huilen
Veel meer pijn doet het om te zien
Dat niemand verdrietig is , mischien
Dus mocht u een van ons tegenkomen
Schroom niet en laat de woorden of tranen maar stromen
http://sidspage.weblog.nl/2011/07/17/film-uitvaart/
|
